Recenzje, relacje, wywiady i artykuły
Sortuj:
Tytułem   Datą dodania |
 90%NUN - This is electropop2005-10-26 / Selene / Odsłon: 11976Z grupą Nun miałam niekwestionowaną przyjemność spotkać się już słuchając składanki „The Best Of Polish Synth”, gdzie od razu ich muzyka mnie zaciekawiła. Teraz mam w odtwarzaczu zapowiedź ich płyty o tytule „This is electropop” już po jednokrotnym przesłuchaniu stwierdziłam, że tytuł płyty jest jak najbardziej trafny bowiem muzyka która... |
 90%Depeche Mode - Playing The Angel2005-10-17 / Attack / Odsłon: 15730Mam przed sobą właśnie świeżutką, jeszcze pachnącą tłoczarnią, hybrydę SACD i Audio CD oraz do tego płytę DVD zawierającą najnowsze, długo bo ponad 4 lata oczekiwane, dzieło legendarnej już formacji Depeche Mode zatytułowaną "Playing The Angel". Płyta ta była owiana tajemnicą i w zasadzie do samego końca mało kto wiedział,... |
 100%Combichrist - Everybody Hates You2005-10-10 / Nihil / Odsłon: 16239Andy LaPlegua – frontman Icon of Coil i twórca projektu Panzer AG – coraz bardziej koncentruje się na swoim najnowszym dziele. „Everybody Hates You” to kolejny wstrząs na całej scenie EBM. Śmiało mogę powiedzieć, ze jest to jedna z najlepszych płyt tego gatunku jakie słyszałem. A teraz coś dla tych,... |
 80%Daybehavior - Devil in Me2005-10-10 / Nihil / Odsłon: 4816Zaczynam się zastanawiać, czy przypadkiem Szwecja nie ma monopolu na dream/synth pop. Oto kolejny projekt z tego kraju, tym razem wyróżniający się tym, ze nie sposób go porównać do praktycznie niczego innego. Z małym wyjątkiem, wokalistka brzmi odrobinę jak Bjork. Ok, ale teraz do samej muzyki. „Devil In Me”... |
 85%Dimbodius - Half a Lover2005-10-10 / Nihil / Odsłon: 3807A oto kolejny depeche_mode_podobny twór – tym razem ze Szwecji. Gdyby jednak był tak monotoniczny i podobny do innych tego typu projektów to nie pisał bym o nim – ta mini EP’ka coś w sobie ma. „Half a lover” to zaledwie 12 minut prostej, a zarazem pięknej muzyki stworzonej z... |
 90%Diorama - Amaroid2005-10-10 / Attack / Odsłon: 11029Na nową płytę czekałem niecierpliwie i mogę ją śmiało zarekomendować zarówno wiernym fanom Dioramy, którzy bez Advance nie wyobrażają sobie życia, jak i tym, którzy dopiero zapoznają się z taką muzyką. Zespół idzie swoją ścieżką melancholii, nostalgii, refleksji, a gdy "przyspiesza" robi to z zamysłem i celem. Na płycie jest... |
